Een paar weken geleden was ik op een congres. Twee dagen korte en langere presentaties van onderzoekers op het gebied van Family Engaged Care, een onderwerp dat me na aan het hart ligt in verband met allerlei samenwerkingsvraagstukken tussen zorgprofessionals en de mensen wie de zorg is overkomen. Maar wat een treurnis in de manier waarop veel van de onderzoekers hun resultaten over het voetlicht dachten te moeten brengen.
Zo zonde!
Ik vraag me echt af hoe dat toch mogelijk is. Al die mensen die waarschijnlijk jarenlang ziel en zaligheid hebben gestopt in interviews, het opstellen van hypotheses, statische berekeningen, promotiestress en alles wat er zoal komt kijken bij het doen van wetenschappelijk onderzoek. Die vervolgens van overal op de wereld worden ingevlogen om mensen die in principe geïnteresseerd zijn in hun verhaal te kunnen informeren en inspireren. En die er dan vervolgens in slagen van die allerlaatste stap, die de kers op de taart had kunnen zijn, helemaal niets te bakken. Zo zonde!
Talking head
Wat te denken bijvoorbeeld van die mevrouw die op het hoofdpodium volkomen verdwijnt achter een gigantisch katheder waardoor er van haar alleen een 'talking head' overblijft dat de sheets die achter worden geprojecteerd letterlijk voorleest.
Klemvast
Of die andere mevrouw die in een hoekje van een collegezaal, zo dicht mogelijk bij de nooduitgang, haar hele verhaal van een briefje leest dat ze met twee handen klemvast voor de borst houdt zonder ook maar één moment naar haar publiek te kijken.
Spellingscontrol
Waarom staan bij weer een andere spreker toch al die spelfouten in haar sheets? Nooit van spellingscontrol gehoord, misschien? Of gewoon niet geïnteresseerd in wat het publiek er van zou kunnen vinden? Zoals die spreker die erin slaagde de halve zaal op zijn mobiel te jagen. Kennelijk zich te weinig verdiept in het feit dat al die ongetwijfeld kloppende details niet besteed waren aan de mensen die op dat moment in de zaal zaten. En geen spoor van aandrang om zijn presentatie ook maar een beetje bij te kleuren aan de behoefte van het publiek. Nee joh, nog maar een sheet met cijfers en nog een, en nog een. Ik heb vanuit mijn vak als trainer presentatievaardigheden principieel groot respect voor iedereen die het podium beklimt. Maar het respect moet ook van de andere kant komen. Hij mocht nog blij zijn dat de helft van de zaal het bij zijn eigen mobiel hield en niet live met de andere helft in gesprek ging.
Stappen
Wat een plezier dan om afgelopen week samen met een eerste groep medewerkers van de gemeente Krimpenerwaard aan de slag te gaan met presenteren. Om te zien hoe zij al binnen een dag grote stappen maken om de inhoud van hun project, notitie of welk werk dan ook om te zetten in een aantrekkelijke presentatie. Waarbij ze ook nog eens kans zien hun al te hoge spanning tot een aanvaardbaar niveau terug te brengen.
Persoonlijk
Spreken voor groepen. Veel mensen zien er als een berg tegenop. Toch wordt presenteren, een goed verhaal kunnen vertellen, in het dagelijks werk steeds belangrijker. Het is een vaardigheid die elke zichzelf respecterende professional in welk vak dan ook in huis zou moeten hebben. En met een beetje inspanning kan iedereen het het leren. Een van de belangrijkste voordelen van presenteren is dat het je in staat stelt in korte tijd op een persoonlijke manier informatie en ideeën over te dragen aan een grote groep mensen. Een effectieve presentatie is als een persoonlijk gesprek met velen. Presenteren is bovendien een krachtig middel om jezelf te profileren en te laten zien welke kennis en kwaliteit je in huis hebt.
Vind je deze Lesson in Leadership waardevol, deel 'm dan gerust in je netwerk. Wil je iets uit deze Lesson in Leadership overnemen om elders te publiceren? Prima. Maar dan graag met vermelding van: Lessons in Leadership, www.invictusschoolofleadership.nl