Twee week geleden was ik samen met mijn vrouw in de supermarkt waar we vaak onze boodschappen doen. Het is een doorsnee supermarkt, met een aantal wat oudere vaste medewerkers en verder veel vakkenvullende jongeren. Voor een Indiaas gerecht dat ze wilde maken, ging mijn vrouw in de schappen op zoek naar kikkererwtenmeel. Toen ze dat zelf nergens kon vinden, vroeg ze het aan een van de vakkenvullers. Toen die jongen het ook niet kon vinden, schakelde hij zijn leidinggevende in. Tot zover alles ok.
Schappen
De leidinggevende was uiterst behulpzaam. Hij doorzocht grondig alle schappen waarin hij kikkererwtenmeel kon vermoeden en toen het in de hele winkel niet te vinden bleek, verzekerde hij mijn vrouw dat hij het zou bestellen. Wellicht dat het er volgende week al zou zijn. Hij gaf aan volgende week op dezelfde tijd in de winkel aanwezig te zijn. Mijn vrouw zou hem er dan zeker naar kunnen vragen. Tot zover nog steeds alles dik voor elkaar.
Onderzoek
De week daarop waren mijn vrouw en ik weer in de supermarkt. Alleen niet op dezelfde tijd. Mijn vrouw zocht eerst zelf in de schappen waar de leidinggevende de week daarvoor zijn onderzoek in had gedaan. Maar toen ze de kikkererwtenmeel daar niet kon vinden, vroeg ze aan een van de jonge vakkenvullers of de leidinggevende misschien ook aanwezig was. Ook deze vakkenvuller was zeer attent en kwam binnen een minuut terug met een leidinggevende.
Onberispelijk
Maar dit was niet de man van de week daarvoor. Deze man was duidelijk van een hogere status. Dragen de vakkenvullers in 'onze supermarkt' een soort schortjes en de leidinggevende van vorige week een pantalon en een overhemd; deze man zat onberispelijk in het pak. Dit was onmiskenbaar DE MANAGER. En dat wilde hij weten ook.
Assistent
Mijn vrouw vertelde de man dat ze vorige week op zoek was geweest naar kikkererwtenmeel en dat zijn collega-manager… Op dat moment onderbrak de man haar met een kort maar niet mis te verstaan: “Assistent-manager”. Waarop mijn vrouw haar verhaal kon vervolgen. Ik stond erbij en vroeg mij af: waarom doet zo’n man dat nou? Waarom moet je je nou zo nodig ten overstaan van een klant zo profileren? Waarom zou de klant die alleen maar kikkererwtenmeel wil nou zo nodig moeten weten dat die collega ‘slechts’ assistent is. Zou zo’n man nou echt denken dat hij met zo’n opmerking indruk maakt?
Ego
Maar fnuikender dan de kennelijke behoefte van de manager zijn eigen ego te pimpen, is dat hij met zo’n opmerking tegelijkertijd zijn medewerker weg zet: hij is 'maar' assistent. Bepaald motiverend voor de samenwerking in de zaak lijkt me dat niet. De kans is groter dat de assistent denkt dat hij dit gedrag nu maar gewoon moet slikken wil hij later zelf manager kunnen worden. Met het risico dat hij tegen die tijd bij zijn assistent hetzelfde gedrag zal vertonen.
Soms is het duidelijk innemen van je positie als leidinggevende nuttig. Maar een goede leider doet dat vooral nooit onnodig.
Dus:
- stel alles in het werk om de motivatie van en de samenwerking met je mw-ers te versterken
- geef het goede voorbeeld; een slecht voorbeeld van jou als leidinggevende kan ertoe leiden dat je medewerkers hetzelfde gedrag gaan vertonen
- zet je positie alleen in als dat nodig is en niet om je ego te strelen. En sowieso nooit ten koste van een medewerkers
- realiseer je dat voor een klant uiteindelijk het product, de dienst, de service veel belangrijker is dan de persoon die dat product, die dienst of die service realiseert
- onderzoek eens in hoeverre je je soms, ongewild, maar ongemerkt, profileert ten koste van je mw-ers
Zoals elke week ben ik benieuwd naar jouw reactie op deze Lesson. Je kunt je reacties, ervaringen en tips kwijt in het commentaarvak hieronder.
PS. Deel deze Lesson s.v.p. met jouw netwerk door op de Share- of Mailknop te klikken, zodat ook de mensen uit jouw netwerk ervan kunnen profiteren.
door Ad van Oorschot.
Wil je elke week Lessons in Leadership ontvangen, meld je dan hier aan. Vind je deze Lesson in Leadership waardevol, deel 'm dan gerust in je netwerk.